www.dawnygarnizonpoznan.fora.pl

przemo_m

Zaproszenie!

Pakt Ribbentrop-Beck?

Serdecznie zapraszamy w środę 17 października 2012 roku o godz. 18.00 do Pałacu Działyńskich w Poznaniu na spotkanie z Piotrem Zychowiczem, autorem książki „Pakt Ribbentrop-Beck” wydanej w serii „Historia” przez Dom Wydawniczy „Rebis”.

W dziejach narodów są chwile, gdy trzeba zacisnąć zęby i iść na bolesne koncesje. Ustąpić, aby ratować państwo przed zniszczeniem, a obywateli przed zagładą. W takiej sytuacji znalazła się Polska w 1939 roku.

Piotr Zychowicz konsekwentnie dowodzi w tej książce, że decyzja o przystąpieniu do wojny z Niemcami w iluzorycznym sojuszu z Wielką Brytanią i Francją była fatalnym błędem, za który zapłaciliśmy straszliwą cenę. Historia mogła się jednak potoczyć inaczej.

Zamiast porywać się z motyką na słońce, twierdzi autor, powinniśmy byli prowadzić Realpolitik. Ustąpić Hitlerowi i zgodzić się na włączenie Gdańska do Rzeszy oraz wytyczenie eksterytorialnej autostrady przez Pomorze. A następnie razem z Niemcami wziąć udział w ataku na Związek Sowiecki. 40 bitnych polskich dywizji na froncie wschodnim przypieczętowałoby los imperium Stalina.

Czy w 1939 roku na Zamku Królewskim w Warszawie należało podpisać pakt Ribbentrop-Beck…?

Piotr Zychowicz jest publicystą historycznym. Pisze o drugiej wojnie światowej, zbrodniach bolszewizmu i geopolityce europejskiej XX wieku. W swoich koncepcjach nawiązuje do idei Józefa Mackiewicza, Władysława Studnickiego, Stanisława Cata-Mackiewicza oraz Adolfa Bocheńskiego. Jest dziennikarzem „Rzeczpospolitej” i tygodnika „Uważam Rze” oraz zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Uważam Rze Historia”. Absolwent Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego.

Wstęp jest bezpłatny. Serdecznie zapraszamy!

Pałac Działyńskich, Stary Rynek 78/79, Poznań

nosferatu

O, dzięki, ja będę.

przemo_m

Mimo dyskusyjnych tez autora, temat jest nie tylko kontrowersyjny, ale również bardzo ciekawy. Zapewne przez to spotkanie z autorem na pewno będzie interesujące Very Happy

Też się na nie wybieram...

major Misiaczek

I co, nie nastąpił jakiś spontaniczny linczyk na St. Rynku? Prelegent opuścił pałac o własnych siłach? Cool

myta2

hihihihihihi....gościu jest oderwany od rzeczywistości... Smile

przemo_m

Spotkanie trwało grubo ponad dwie godziny, a publiczność dopisała (byli również naukowcy). W niektórych momentach burzliwy przebieg, niekiedy nawet nadmiernie emocjonalny, ale autor mimo wszystko dość zgrabnie potrafił wybrnąć z zadawanych pytań i nie dał się sprowokować. Tym bardziej, że w zasadzie był przygotowany na każde, nawet kontrowersyjne pytanie (a zarzucano mu proniemieckość i wręcz brak patriotyzmu)

Po spotkaniu i tak zapewne wiekszość z dyskutantów zostanie przy swoich ocenach zagadnienia (abstrahując od tez zawartych w publikacji). A świetnie, że książka skłania do tak ożywionych dyskusji...

Książkę właśnie pozyskałem na spotkaniu i na pewno ją z zainteresowaniem przeczytam Very Happy

nosferatu

Zychowicz jest dobrze przygotowany do dyskusji, a jego książka dość dobrze udokumentowana. Jest to rzeczowa wariacja na temat, co by było gdyby i to jeszcze w kilku wersjach. Nie jest to dzieło propagandowe ani emocjonalne. Jego stanowisko w dyskusji jest nieemocjonalne, ale merytoryczne. Niewiątpliwie jest to wreszcie ompendium na temat historii alternatywnej pomiędzy Polską i Niemcami pod koniec lat 30. Myślałem, że autor jest oderwany od rzeczywistości historycznej w kwestii możliwości polskiej armii (dobrze wyekwipowane 40 dywizji) i w kwestii "zdolności" do dotrzymywania układów międzynarodowych prze Hitlera i jego państwo. Ale okazało się, że jest świadomy tych wątpliwości i książka nie jest ahistoryczna, bo zawiera wiele wersji. Natomiast zwróciłem mu w prywatnej rozmowie uwagę na to, że cały czas wszyscy mówią o "wspólnej wyprawie polsko-niemieckiej" na Moskwę, zapominając, że to Stalin chciał być agresorem na Europę i zbroił się na tą okazję dużo bardziej konsekwentnie niż Hitler. W związku z tym, zasugerowałem, że Stalin nie czekałby na żadną wspólną wyprawę, tylko sam zaatakował Polskę, gdyby Hitler ruszył na Francję. Autor powiedział, cytuję: "ma pan rację", co mnie wystarczająco ukontentowało. Przyjął więc moją uwagę, że w książce brak rozważań nad scenariuszami zachowań sowieckich, a ZSRR występuje wyłącznie jako ofiara potencjalnego ataku niemieckiego (niemiecko-polskiego), co jest ahistoryczne.

przemo_m

I niestety autor jest z Warszawy, przez co trudno go zaprosić na wieczór historyczny do Lubonia, choć z Rebisem ostatnio współpracujemy Very Happy

A po lekturze książki można byłoby go dodatkowo odpytać, szczególnie przez Kolegów nie będących na spotkaniu...

piotrek

Skończyłem dzisiaj czytać książkę Zychowicza. Nie mogę zgodzić się z twierdzeniem, że książka jest pozbawiona emocjonalnego tonu. Przeciwnie, uważam jest napisana w tonie bardzo emocjonalnym. Zupełnie nie odpowiada mi prześmiewczy i kpiarski ton autora. Co kilka stron pozwala sobie na luźne żarciki, na jakie może i można pozwolić sobie w luźnej pogawędce, ale nie w książce. Na końcu podana jest liczna bibliografia, szkoda że nie ma bieżącego odwołania w tekście. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że Zychowicz pozostaje pod urokiem kilku autorów, których poglądy z lubością powiela. Sam temat jest bardzo ciekawy i z szeregiem tez można się zgodzić, natomiast olbrzymim mankamentem jest to, o czym napisał Norbert - brak symulacji zachowania ZSRR w przypadku ataku Niemiec na Francję i Anglię w pierwszej kolejności. Odniosłem też wrażenie, że ta książka mogłaby być zdecydowanie krótsza. Każdy rozdział jest bowiem w dużej mierze powtarzaniem tez stawianych na początku. Reasumując - warto przeczytać, ale do zachwytu mi daleko.

nosferatu

Książki nie czytałem, ale tylko przeglądałem. Być może są w niej tony emocjonalne lub jakieś luźniejsze tony. W poprzednich postach pisałem o dyskusji w Pałacu Działańskich, gdzie autor wypowiadał sią rzeczowo i spokojnie. Myślę, że autor jest skażony trochę publicystycznym swoim zawodem, bo to w końcu jest zastępca red. naczelnego "Uważam Rze - Historia". Z wykształcenia historyk, ale może pisać po dziennikarsku.

Ringstand

nosferatu

Rzeczywiście - obrzydliwe, obrzydliwe to jest (jak by to ujął Niesiołowski). Tak jak przewidywałem, dziennikarze są trochę skażeni publicystycznym tonem wypowiedzi... W każdym razie na spotkaniu w Pałacu Działyńskich zachowywał się bardzo poprawnie i nie usłyszałem ani jednego takiego wtrącenia. Ale to tylko oznacza, że nie chce być tak skuteczny w argumentacji, jak by chciał, bo skoro was zniesmaczyły takie teksty, to ja wam wierzę.

Musimy chyba przyjąć, że w pisarstwie i działalności historycznej, tak jak w wojsku, od polityki trzeba się trzymać jak najdalej. Tylko czy zawsze jest to możliwe, gdy tematy zazębiają się z refleksją o charakterze jednak politycznym, może się zdarzyć... Np. rozważanie tego, czy 1945 rok w Poznaniu jest wyzwoleniem, czy nie - to jest właściwie refleksja mocno polityczna.

major Misiaczek

Np. rozważanie tego, czy 1945 rok w Poznaniu jest wyzwoleniem, czy nie - to jest właściwie refleksja mocno polityczna.
To jest akurat sprawa bardzo prosta. Według słownika języka polskiego wyzwolenie to odzyskanie niepodległości. To nie jest polityka tylko semantyka. Smile

piotrek

W mojej ocenie, gdyby Zychowicz zadał sobie pytanie, które usłyszał od Norberta zanim zaczął pisać tę książkę, musiałby mocno przemyśleć sens jej tworzenia.

Wszystkie znaki na niebie i ziemi wydawały się bowiem wskazywać, że w chwili, gdy Niemcy ruszyłyby na zachód, na "neutralną" Polskę najechałby ZSRR, który przecież do kolejnego etapu krzewienia rewolucji się przygotowywał. I cały misterny plan Zychowcza w... (wiecie co). Polska i tak wzięłaby udział w wojnie od samego początku, również na swoim terytorium, może jedynie nieco silniejsza, lepiej przygotowana (plany wojny z ZSRR były opracowywane znacznie wcześniej, niż z Niemcami) i doposażona może przez "sojusznika". Gdybyśmy nie dali odporu towarzyszom radzieckim, poszliby dalej i uderzyli na tyły armii Niemieckiej. Zmobilizowane tym faktem (a raczej przerażone wizją rewolucji bolszewickiej w całej europie) Anglia i Francja być może wzięłyby się do kupy, o ile miałyby co zbierać. Efekt - okupacja sowiecka Polski już od początku wojny (niezależnie od tego, czy wybuchałby w 1939 r. czy nieco później) i przeniesienie teatru wojennego na zachód.

major Misiaczek

Dlatego jest to klasyczna pozycja z cyklu historical fiction. Mieliśmy pecha znajdować się pomiędzy dwoma totalitarnymi mocarstwami przygotowanymi do "obrony pokoju" za wszelką cenę. Ostrzący na siebie "sojusznicy" naszpikowani dywizjami pancernymi i powietrzno-desantowymi w czasie, gdy europejskie demokracje ciągle wspominały koszmar wielkiej wojny.
Dywagacje małego Kazia. Sad